Sweet Dreams (Fai Bei Sogni)

De 77-jarige Marco Bellocchio is nog steeds actief en zijn nieuwste titel, Fai Bei Sogni, is nu uit in Nederland. Voor een Italiaanse vakman is het een degelijk portret van een man die het pijnlijke verlies van een dierbare niet kan verwerken. Helaas weet deze ingetogen film niet altijd even goed te ontroeren.

Het leven van Massimo is getekend door een traumatische gebeurtenis: zijn moeder die hij als kind adoreert, overlijdt plotseling. Zijn vader en de mensen in zijn omgeving doen er geheimzinnig over. Wat er precies gebeurd is, blijft schimmig ook al is het duidelijk dat zij kampte met een instabiele psyche. In wat scènes zien we Massimo met zijn verwarde moeder steeds dezelfde tramrit maken. Actrice Barbara Ronchi vertolkt haar met een glazige blik terwijl ze na een manische periode opeens in een depressief dal strandt.

De kleine Massimo zoekt na de dood van zijn moeder een uitweg in een fantasiewereld, maar een emotionele leegte blijft hem kwellen. Bellocchio volgt zijn verdere levenspad. Als volwassene krijgt hij gestalte door Valerio Mastandrea die op overtuigende wijze een man neerzet die er niet lijkt te zijn. Die emotionele afstandelijkheid zorgt ook voor moeizame relaties terwijl Massimo als journalist een zelfmoord meemaakt en als reporter in Sarajevo oorlogsgeweld ziet.

Fai Bei Sogni is gebaseerd op het autobiografische boek van journalist Massimo Gramellini. Het uitgangspunt is vergelijkbaar met De Aanslag of het speelsere Toto les Héros: Een man is getekend door een traumatische gebeurtenis en zijn leven wordt een zoektocht naar een vorm van sluiting. In Bellocchio’s film komt die in de vorm van een mooie arts (Bérénice Bejo) die Massimo helpt na een paniekaanval en zo verdrongen herinneringen weer bespreekbaar maakt.

Bellocchio heeft oog voor subtiele details en weet vooral Mastandrea als Massimo de ruimte te geven om te overtuigen als een man met een diepe emotionele wond. Toch blijft de film vlak op visueel en dramatisch niveau, vooral nadat de voorspelbare weg van verwerking en acceptatie wordt ingeslagen. Niet alle relaties die de revue passeren zijn even boeiend en bepaalde personages komen maar vluchtig voorbij zonder te beklijven. Daarmee betrekt de film je op momenten te weinig om je echt te raken. De inzichten die worden geboden zijn ook vrij logisch en niet verrassend waardoor Fai Bei Sogni ondanks de zware thema’s een film is die je niet snel bij zal blijven.