Netflix: One-Punch Man (seizoen 1)

Netflix maakt grote stappen op het gebied van anime-aanbod in Nederland. Naast gerenommeerde series als Death Note, Bleach, Cowboy Bebop, Fate/Zero en Full Metal Alchemist, kochten zij ook Ghost in the Shell en Akira aan. Allemaal iconisch materiaal en in sommige gevallen zelfs de absolute bovenlaag uit hun genre. Daar is nu One-Punch Man (ワンパンマン ‘ Wanpanman’) aan toegevoegd. 

One-Punch Man begon in 2012 als web-comic maar werd al snel dusdanig populair — 8 miljoen hits in twee jaar — dat verzamelde hoofdstukken (tankobon) alsnog werden geprint en gepubliceerd. Zoals met vele manga voor deze het geval is geweest, werd de serie tot anime omgetoverd, met gigantisch succes als gevolg.

Op een ongedefinieerde planeet die lijkt op die van ons, woont Saitama (de One-Punch Man uit de titel) in City-Z, waar hij de meest bizarre monsters (een krab met een onderbroek over zijn hoofd, een monster met een motorblok als gezicht) met één stoot tot pulp slaat. De standaard Shonen Jump-premisse waarin een jonge held moet trainen en vechten om zo sterker te worden om een ‘eindbaas’ te verslaan wordt op briljante wijze omgedraaid: Saitama is de eindbaas. Als je denkt dat de gevechten daardoor saai of voorspelbaar zijn zit je er flink naast. De actie in One-Punch Man is het beste wat er in 2015 op tv is gekomen in anime. Dynamisch, zeer strak geregisseerd en ieder frame is overladen met persoonlijkheid.

Dan is er nog de veelvuldig aanwezige humor, het zo nu en dan doorbreken van de vierde muur en het verschil in animatie bij luchtige scenes en momenten waar er geknokt wordt. Maar een anime is vaak zo sterk als de bijrollen, en die zijn fantastisch. De vriendschap tussen Genos (een cyborg die vrijwel meteen de kracht van Saitama herkend, en hem vraagt zijn mentor te worden) en Saitama is subtiel uitgewerkt en vormt naast de Saitama’s zoektocht naar een waardige vijand die niet in één klap te verslaan is, voor de andere rode draad in One Punch Man.

Sommige humor zal misschien niet helemaal besteed zijn aan niet-Japanners, maar de voice-acting en editing is zó goed gedaan dat de aanstekelijke grappen alsnog landen, ook bij Westers publiek. Als je opzoek bent naar de break-out anime hit van nu, zoek dan niet verder. One-Punch Man is die serie.