Kumiko, the Treasure Hunter

Op reis met Cine! Van Japan naar het uiterste noorden van Amerika om precies te zijn. Van Tokyo naar Fargo. Fargo? Juist, dat is de stad die je denkt dat het is. Naast een classic is er ondertussen ook een populaire televisieserie van gemaakt – maar tussendoor doet ook Kumiko, the Treasure Hunter dat kleine stadje eer aan.

Kumiko is een Japanse vrouw die in de schaduw van een aantal opgewekte mooie vrouwen op een kantoor in Tokyo werkt als secretaresse. In de praktijk houdt dat in dat ze thee moet zetten van de viezige directeur, die de temperatuur van de thee afblaft en dreigt Kumiko in te ruilen voor een jonger exemplaar. Het zal dan ook niemand verbazen dat zij om zich heen kijkt naar wat er allemaal in de wereld te beleven is.

We maken kennis met Kumiko tijdens het treasurehunten op een strand. Ze heeft een schatkaart waarmee ze in een grot een verstopte schat ontdekt. Nou ja, schat. Het is een oude VHS tape van de film Fargo. Kumiko lijkt echter niet in de gaten te hebben dat het om een film gaat; ze denkt dat het een vervolg op haar schatkaart is, in beeld gebracht door wat lijkt op een Hollywood-acteur. De klassieke scene waarin Steve Buscemi een tas met geld begraaft in de berm van een weg in Fargo en er een rode ijskrabber in de sneeuw steekt om het terug te kunnen vinden, inspireert Kumiko om in haar eentje naar het Noorden van Amerika af te reizen. Als dat geen origineel plot is…

Kumiko, the Treasure Hunter is een film die het vooral moet hebben van dat verhaal en van de prachtige langzame beelden van Kumiko’s reis. Ze draagt een groot deel van de film een felrode trui, zodat ze als een levende stip uit de Japanse vlag door verlaten stukken Amerika zwerft op zoek naar de fictieve schat. De herkenbare plekken in Fargo zijn natuurlijk ook mooi om te zien.

Naast een mash-up van twee films is Kumiko, the Treasure Hunter vooral ook een verhaal over eenzaamheid, over het niet kunnen naleven van de verwachtingen van ouders, de sleur van werk, en meer van dat. Een aanrader.