Het Weekend van Cine met Thierry, Luuk en Eline

ES: ‘Luuk! Thierry! Nu de temperaturen eindelijk weer dalen en ik weer normaal door mijn huis kan lopen, is het tijd voor weekend. Wat gaan jullie doen? Wilde plannen of lekker stil met een boek onder een boom gaan zitten?’

LvH: ‘De dalende temperaturen zijn zeker iets om te vieren, al voel ik me wel verraden door het onweer dat constant Amsterdam schampte, zonder echt los te barsten op de stad. Eergisteren heb ik voor het eerst in vijf maanden een avond in de Vondelbunker gehost. Er mochten maar 15 mensen in het publiek, wat wel als voordeel had dat het daardoor gemakkelijk volgens de nieuwe regels een volle zaal opleverde. De volledig vrouwelijke line-up was een aangename verrassing: de Mexicaanse Lara Ricote was hilarisch en de MC was de altijd hartelijke Mikaela Burch. De headliner van de avond was de fantastische Olivia Flood-Wylie, een Amerikaanse comédienne die wat mij betreft elk moment een Netflix-special mag krijgen. Don’t just take my word for it: hier is een set van lang geleden in een meer onschuldige tijd, oftewel oktober 2019:

TV: ‘Goed te vernemen dat het bij jou in huis wat aangenamer toeven is. Ikzelf zal voorlopig waarschijnlijk nog niet geheel van de hitte verlost zijn, aangezien die in mijn appartement altijd goed blijft hangen. Een dergelijke woning heeft als voordeel dat ik in de winter zelden de verwarming aan hoef te zetten, maar als nadeel dat het bij een beetje zomerweer gelijk niet uit te houden is. Maar goed, in plaats van me daar druk over te maken, benut ik mijn bloedhete avonden voor toepasselijke films. Bij eerdere hittegolven trok ik 12 Angry Men, Falling Down en Stray Dog uit de kast, en deze week waren The Seven Year Itch en The Hot Spot aan de beurt. Laatstgenoemde had ik nog nooit eerder gezien, maar bleek een fijne ontdekking. Gemaakt in een periode (begin jaren tachtig tot eind jaren negentig) waarin Hollywood ineens doorkreeg dat de Hays Code niet meer van kracht was, waardoor ze die sexy film noirs van weleer ineens daadwerkelijk met seks konden kruiden. Denk Basic Instinct, Final Analysis, Bound, Wild Things, The Last Seduction… oh, en uiteraard Body Heat! Misschien wel de meest zweterige film ooit gemaakt. Die ligt sowieso alvast klaar voor als de hitte terugkomt.’

ES: ‘Klinkt goed! Ik heb Body Heat nog nooit gezien, dus dank voor de tip. Zelf kruip ik dit weekend maar eens achter de Playstation voor een paar potjes Call of Duty. Zodra dat gaat vervelen pak ik het boek My Year of Rest and Relaxation erbij en rol ik de trap af richting de tuin. Met dank aan een van mijn buren ligt er nu een opblaaszwembad in de tuin en daar wil ik heel graag gebruik van maken. Over zwembaden gesproken, ik weet me nog te herinneren dat we een aantal jaar geleden bij Cinecenter een zomerfilmprogramma hadden met zwembadfilms. Misschien moet ik die maar weer eens kijken. La Piscine (uiteraard), Sexy Beast, Swimming Pool en A Bigger Splash. Met een beetje fantasie zou je daar ook nog Call Me By Your Name aan toe kunnen voegen. Heb je nog een film om aan dit rijtje toe te voegen, Thierry? Of misschien Luuk?’

TV: ‘Hmmm… misschien The Graduate? Of Sunset Boulevard? Al zijn de zwembaden daarin meer motieven dan dat ze een echt prominente rol vervullen. Ik kan nog wel een paar intense zwembadscènes bedenken in It Follows en Let the Right One In, maar die vonden plaats in binnenbaden. Trouwens, zat er ook niet een binnenbad in Suspiria? En in Cat People? En in Gremlins? Wat is het toch met horrorfilms en binnenbaden…?’

LvH: ‘Wellicht zijn veel scenaristen getraumatiseerd door zwemlessen in hun jeugd? I dunno, just a stab in the dark… Qua relevante filmtitels met zwembaden ga ik Thierry niet overtroeven, dus ik tip even iets geheel anders: dit hele weekend is er een happening (om een toepasselijke term uit de sixties maar eens uit de kast te halen) in het Vrijpaleis achter de Dam waar de Amsterdamse underground van de jaren zestig tot nu centraal staat. Mijn Canadese Vondelbunkerkompaan Chantal Hassard vertoont er haar documentaire A(d) Just (the) City, een twee uur durend portret van activisme in Amsterdam, van Provo tot ADM en meer. Het is een fascinerende film, die misschien iets meer kennis van het onderwerp veronderstelt dan je zou verwachten dus je moet wel goed opletten. Maar je kan ook je eigen verfbommetje maken als je meer praktisch bent ingesteld en er zijn optredens van dichters, kunstenaars en bandjes. Mochten jullie toch het huis uit willen gaan, dan kan je daar dus terecht dit weekend.’

https://www.youtube.com/watch?v=eI0RUX5-1jI

TV: ‘Dat klinkt mij als een goede reden om weer eens wat dieper de stad in te trekken. Daarin krijg ik sowieso iets meer de smaak te pakken, aangezien ik de afgelopen twee weken dubbel zoveel bioscoopbezoek heb gepleegd als in de voorgaande twee maanden bij elkaar. Blijkbaar was dat na een periode van verplicht thuiszitten toch weer even inkomen. Wat in ieder geval helpt, is dat filmtheaters het rondwarende virus momenteel veel serieuzer nemen dan de gemiddelde supermarkt. Deze week heb ik me onder meer kostelijk vermaakt met Peninsula, het vervolg op Train to Busan. Die stond eigenlijk gepland voor november, maar omdat alle grote Amerikaanse films maanden zijn uitgesteld, was de distributeur zo slim deze film drie maanden te vervroegen. Aldus is de eerste zomerblockbuster van 2020 zowaar een Zuid-Koreaanse zombiefilm vol post-apocalyptische thematiek; wie had dat gedacht? Hebben jullie recentelijk de thuishitte nog verruild voor een (iets te goed) gekoelde bioscoop?’

ES: ‘Vrienden van me begonnen al over Tenet, een lege IMAX-zaal zou ik best een leuk experiment vinden. En ik zag inderdaad ook ineens Peninsula voorbij komen; die ga ik denk ik ook in de bioscoop zien. Ik heb het gevoel dat door alle uitgestelde films ik helemaal mis wat er wel en niet meer uitkomt deze maanden (of zelfs dit jaar). En nu alle producties ook zo goed als uitgesteld zijn, is het nog maar de vraag hoe dat er volgend jaar allemaal uit zal zien. Wat denken jullie? Films opnieuw vertonen die de bioscoop nooit hebben gehaald? Veel klassiekers laten zien?’

LvH: ‘Mijn Estse homie vertelde dat Tenet gedeeltelijk in Talinn is opgenomen en dat Nolan door de bevolking te paaien met gratis concerten en een charmeoffensief voor elkaar kreeg dat hij de drukste verkeersader van de stad af mocht sluiten om daarop te kunnen filmen. Na het bombastische en loeizware Dunkirk lijkt Tenet weer een terugkeer naar wat meer lichtvoetig vermaak, dus ik ben wel benieuwd. Train to Busan was een puike zombiefilm, dus ik ben zeker ook benieuwd naar Peninsula (ah djeez, de porno-parodie daarvan schrijft zichzelf). En ik wil nog graag naar Bacurau voordat die uit de bioscoop verdwijnt, dus daar is wel wat haast bij.’

 TV: ‘Toen half maart de bioscopen op slot gingen, baalde ik ervan dat ik sommige films van dat moment nog niet op het grote doek had gezien. Ik verwachtte namelijk dat wanneer de bioscopen zouden heropenen, deze met nieuwe films zouden worden gevuld. Toch kwamen er in juni behoorlijk wat pré-lockdownfilms terug en sommige daarvan zijn behoorlijk lang blijven draaien. Zodanig lang zelfs dat ik enigszins de urgentie miste om ze snel mogelijk alsnog te gaan bekijken. Best aannemelijk dus dat ik mijn kans op een bioscoopervaring van The Lighthouse wederom heb laten glippen… Ik ben in ieder geval zeer benieuwd wat Tenet  in dit veranderde filmlandschap gaat doen. Films van Christopher Nolan worden altijd vrij goed bezocht en nu heeft hij nauwelijks enige concurrentie te duchten. De vraag is alleen of alweer genoeg mensen het aandurven de bioscoop op te zoeken… Aan de bioscopen zelf zal het niet liggen, want die doen er alles aan om hiervan hun reddingsboei te maken. Bij Vue gaat men op de openingsavond zelfs alleen maar Tenet draaien. Nu ben ik best een liefhebber van Nolans films, maar je kunt ook overdrijven. Vooral omdat deze film waarschijnlijk toch wel tot het einde van het jaar blijft draaien.’

ES: ‘Ach, een Nolan-film op zijn tijd is best prima. Ik vond Dunkirk niks trouwens, maar dat is weer een ander verhaal. Goed, ik denk dat ik mijn voetjes maar snel in het opblaasbadje laat glijden, en misschien gooi ik nog iets op de bbq.’

LvH: ‘Ik wacht nog even het hoogtepunt van het kwik voor vandaag af en dan ga ik naar het Vrijpaleis om me onder te dompelen in een frisse portie subcultuur. Heb jij nog iets op de agenda staan vandaag, Thierry?’

TV: ‘Ik wilde dit weekend eindelijk eens een vakantie gaan boeken, aangezien ik al sinds november niet meer in het buitenland ben geweest. Maar ik kan op mijn wereldkaart nauwelijks naar een land kijken, of het reisadvies ervoor springt al op oranje. Toch nog maar even afwachten dus. Ik spring zomenteen op mijn fiets om een vroege vertoning van de niet bijster interessant ogende horrorfilm Relic te bezoeken. Die komt komende week uit, maar zoals bij veel films momenteel lijkt het er niet op dat hier een persvertoning voor zal plaatsvinden. Als recensent moet je dan maar de alternatieve gelegenheden benutten. Het zal vast niets bijzonders zijn, maar aangezien ik aan het eind van het jaar altijd minstens honderd nieuw uitgekomen films gezien wil hebben om een top tien uit samen te stellen, heb ik na een paar bioscooploze maanden nog wel kijkwerk te verrichten. En dat ik hiermee even aan de warmte van mijn thuissituatie kan ontsnappen, is dan een mooie plus.’