Het Weekend van Cine met Luuk, Thierry en Eline

LvH: ‘Time flies when the Apocalypse looms! Afgelopen dinsdag waren we nog de glorieuze overwinnaars van de tweede filmquiz in Boom Chicago, nu zitten we met zijn allen noodgedwongen thuis. En in plaats van de perfecte party outfit klaarleggen voor vanavond, is het vooruitzicht voor de komende tijd gloomy. Heb je tenminste een flinke voorraad bier om de komende weken mee door te komen, Eline? En hoe denkt de rest van de Cine Gang de nabije toekomst door te komen?’

ES: ‘Ik heb vijf kratten met heerlijke biertjes staan, dus ik kan nog wel even vooruit. En alhoewel ik nergens last van lijk te hebben, blijf ik toch liever thuis en bij mensen weg de aankomende tijd. Met meer tijd thuis is het nu misschien tijd om maar eens wat boeken uit te lezen. Te beginnen met: 1Q84 van Haruki Murakami. Ooit gekregen van een vriendin en het boek ligt me al een tijdje aan te kijken naast mijn bed. Het is een flinke pil, dus perfect om de aankomende tijd mee door te komen. Wat jij, Thierry?’

TV: ‘Ik had voor vrijdag drie dingen gepland staan: ’s ochtends een persvoorstelling in het Ketelhuis, ’s middags recreatief een filmpje pakken in EYE en ’s avonds het feestje van de jarige dame boven mij. En toen werd donderdagmiddag binnen een uur mijn agenda ineens van alledrie geleegd. Beide filmtheaters zijn per direct gesloten en ons aller Eline was zo verstandig haar feestje uit te stellen. Het kan snel gaan met zo’n virus.’

ES: ‘Dat we het mogen meemaken! Ik las vandaag trouwens ook dat Disney per direct alle producties heeft stilgelegd? Allemaal stevige maatregelen waar we hier nog niet echt aan willen, lijkt het. Luuk, wat ga jij doen met alle tijd die nu vrij lijkt te komen?’

LvH: ‘Ik ben voor de meerdere eer en glorie van onze gezamenlijke gezondheid ook weer zelfverkozen kluizenaar. De Vondelbunker hebben we ook maar dichtgegooid, wat sowieso verstandig is want als het coronavirus zich daar zou muteren na in aanraking te komen met onze exotische zwarte schimmelculturen, krijg je binnen no time The Last of Us-scenario’s. Ik ben maar aan een nieuwe game begonnen. Op mijn mobiel, waar eigenlijk al te veel onzin op staat. Maar niks verdrijft de tijd als een potje grinden naar een volgend level door de nazi-goons van Hydra in elkaar te rossen als Avenger.’

ES: ‘Hell yeah! Over The Last of Us gesproken, de releasedatum voor het tweede deel staat nu op 29 mei, maar mag wat mij betreft ook wel morgen uitkomen. Ik las dat ze na de release ook een tv-serie gaan opnemen! YES! Craig Mazin staat aan het roer van dit HBO-schip, de man die eerder al verantwoordelijk was voor Chernobyl. Ben fan van die serie, dus heel erg benieuwd wat hij samen met Naughty Dog gaat doen. Maar vooral ook: wie gaat Joel spelen? Dat iedereen voor Ellie graag Ellen Page zou zien kan ik begrijpen, maar wie gaat de bebaarde brombeer spelen? Suggesties?’

TV: ‘Wat ik hiervan weet (en hier spreekt iemand die sinds 2009 geen nieuwe games meer heeft gespeeld), is dat Ellen Page op zijn zachtst gezegd not amused was dat het personage in The Last of Us zo enorm op haar leek. Ik acht haar verschijning in die serie dus niet zo heel groot.’

ES: ‘Ik meen me te herinneren dat ten tijde van The Last of Us nog een game uitkwam, met daarin Willem Dafoe en Ellen Page. Beyond Two Souls. Ineens waren er twee games met jonge meisjes met donker haar. Was dat het misschien?’

TV: ‘Dat zal er misschien te maken mee hebben gehad, maar bedenk natuurlijk ook dat Hollywoodacteurs nogal ehm… hechten aan hun uiterlijk. Ik meen dat Ben Affleck destijds ook niet al te blij was dat in Final Fantasy: The Spirits Within een digitaal geanimeerd personage rondliep dat wel erg veel op hem leek.’

ES: ‘Ja, precies. Begrijpelijk. Oh nu weet ik het weer! The Last of Us kwam een aantal maanden voor Beyond Two Souls uit en iedereen had het alleen nog maar over het feit dat Ellie zo op Ellen leek. Wat ook niet hielp, was dat The Last of Us veel beter ontvangen werd. Tegen de tijd dat Dafoe en Page konden praten over Beyond Two Souls, vond niemand dat eigenlijk echt interessant. Enfin, sorry Thierry, door mij dwalen we af.’

TV: ‘No problemo. Ik stuur wel weer even terug naar het hoofdonderwerp: de existentiële leegte die gevuld moet worden nu ineens alles dichtgaat of wordt afgezegd. Ik verwacht het daar niet heel zwaar mee te zullen hebben; hoewel ik graag onder de mensen kom, kan ik ook prima op mezelf zijn. En misschien blijkt zo’n van sociale activiteiten ontdane agenda wel een blessing in disguise. Ik heb nog genoeg achterstallig lees- en schrijfwerk te verrichten, nog talloze podcasts te beluisteren en heb genoeg films in huis voor de komende tien jaar. Wat betreft dat laatste heb ik weleens gefantaseerd over een jaar zonder nieuwe films, zodat ik eindelijk eens tijd zou hebben om al die gaten in mijn kennis over films uit het verleden te kunnen dichten. Hebben we hier dan te maken met een gevalletje be careful what you wish for…? Misschien. Maar wie weet welke pareltjes ik ontdek nu ik even niet de verplichting voel de zoveelste Fast & Furious of Disney-remake te gaan bekijken.’

LvH: ‘Ik ben even een kip gaan braden en opeens zijn jullie al weer drie discussies verder, dat gaat lekker zo ;). Alles goed met jullie familie en vrienden trouwens? Ik begrijp dat Overijssel en Oost-Gelderland nog vrij antiviraal zijn, maar Brabant is een ander verhaal. Enig nieuws, Thierry, Eline?’

TV: ‘Ik heb familie en vrienden in Brabant, maar ik heb tot dusverre niets vernomen. En geen nieuws is in dit soort gevallen toch altijd het beste nieuws. Grootouders heb ik niet meer, dus daar hoef ik me gelukkig ook geen zorgen over te maken.’

ES: ‘Ja, gelukkig wel. Wel besloten om voorlopig even niet langs opa en oma te gaan. Voor de zekerheid.’

LvH: ‘We voeren de komende tijd af op langdurige barre tijden. En ik voel me prima, maar bij elk kuchje, bij elke pijnsteek in een spier of sniffel denk ik: “Fuxxorz, zou ik het nou ook hebben?”. Dat we in Nederland besloten hebben dat er alleen getest wordt bij flinke klachten in plaats van preventief zoals in Zuid-Korea en Taiwan geeft mij ook geen veilig gevoel. Je kan met weinig tot geen klachten dus doodleuk drager zijn van een (voor anderen) dodelijk virus. Zoveel paranoia is echt niet goed voor mijn geestelijk welzijn. Hoe gaan jullie daarmee om?’

ES: ‘Het ene moment maak ik me geen zorgen, het andere moment word ik toch een beetje bang van het collectieve hamsteren. Ik probeer me nu vooral op het behouden van mijn gezondheid te letten, en dat van anderen. Voor de rest: vooral blijven ademen en dingen blijven doen. Ik kan sowieso niet de hele dag stilzitten, dus ik kan net zo goed de klussen doen die normaal gesproken blijven liggen. Ik vraag me nu vooral af wanneer mijn filmtheater dicht moet. Wat dat betreft zou ik graag iets striktere maatregelen willen.’

TV: ‘Tja, dat het filmtheater in Amsterdam met gemiddeld de oudste bezoekers nog steeds open is, is op zijn zachtst gezegd opvallend. Ik ben vandaag overigens naar The Movies geweest (nog wel open, maar met minder vertoningen en minder beschikbare tickets) en daar werd ik toch maar mooi met mijn neus op de feiten gedrukt toen ik mijn ticket aannam van iemand die rubberen handschoenen droeg. Wat dat betreft voel ik geen angst omdat ik zelf buiten de risicogroep val, maar het is inderdaad goed erbij stil te staan dat je dan nog steeds enige verantwoordelijk te nemen hebt. Ik bedoel… als zelfs Tom Hanks niet veilig is, hebben we echt te maken met een nietsontziend virus!’

ES: ‘We werken, zover ik weet, ook met beperkte capaciteit. Maar dit soort dingen krijg je dus als je regels opstelt zoals ‘maximaal 100 mensen’. Wat mij betreft liever 0 mensen. Tegelijkertijd heeft het natuurlijk een enorme impact. Grote films worden uitgesteld (James Bond), producties liggen stil (Disney), festivals worden afgeblazen (Movies that Matter Film Festival) maar ook kleinere films komen nu in de problemen. Enfin, onze gezondheid staat natuurlijk op de eerste plaats, maar ik ben heel benieuwd hoe de culturele sector dit gaat overleven.’

LvH: ‘Gelukkig hebben ze in Den Haag goed door hoe belangrijk de cultuursector is! Eh nee, wacht… Maar dankzij het competente leiderschap van de VS slaan we ons door deze crisis heen! Ah, who am I kidding? Ik voel me de afgelopen week als General T-Rex uit The Terrible Thunder Lizards: “We dinosaurs are doomed, I just know it…”

TV: ‘Ach, misschien ruimt deze crisis wel wat politieke dino’s voor ons op. Hoeveel besmette handen heeft Donald Trump inmiddels al geschud?’

’ES: ’Ik ga in ieder geval mijn best doen om de aankomende 24 uur even geen nieuws te kijken (of is dat onverantwoord?). Ik ga, op aanraden van een aantal mensen, de (nieuwe) Spaanse Netflix-serie Toy Boy kijken. Soort van Spaanse Magic Mike meets murder? Daarna weer terug naar mijn boek. Wat gaan jullie doen? Toch maar de nieuwswebsites blijven verversen?

TV: ‘Nee, ik ga ook proberen me daarvan te onthouden. Het is me inmiddels wel duidelijk in welke staat de wereld momenteel verkeert. Daar heb ik geen dagelijkse update van het globale aantal besmettingen en sterfgevallen meer voor nodig. Ik zit erover te denken The Witcher maar eens te gaan bekijken. Precies een jaar geleden zat ik diep in Game of Thrones (ik heb de volledige serie er toen in enkele maanden doorheen gejaagd), dus acht ik de tijd wel rijp voor weer wat grimmige fantasy. Het zal allicht opbeurender kijkvoer zijn dan het journaal.’

LvH: ‘Thanks fam, ik zal proberen me ook in te houden qua nieuwsconsumptie. Voorlopig maar weer een blik virtuele Nazis opentrekken en kijken wat Gamora te zeggen heeft over de morele tekortkomingen van fascisme. Tot snel quizbuddies en zorg goed voor jezelf (en anderen)!’