Het Weekend van Cine met Luuk, Theodoor en Eline

LvH: ‘Hallo lieve Cinematties! Hoe is het jullie vergaan de afgelopen week? Hebben jullie May The Fourth gevierd? En/of Bevrijdingsdag? Het klinkt misschien wat respectloos om May the Fourth te noemen in plaats van de Dodenherdenking op de Dam, maar ik hoop dat jullie het vertrouwen in mij nog niet compleet verloren hebben. Dat komt omdat ik op 4 mei zelf een Darth Vader-experience mocht ondergaan door gemaskerd op een hometrainer, aangemoedigd door twee aanlokkelijke dames in verpleegstersoutfits mezelf helemaal naar de vinkentering te fietsen totdat ik luid hijgend de Dark Side voelde naderen. Het was voor een conditietest in het ziekenhuis trouwens, een stuk minder spannend dan de omschrijving, maar een klein beetje dichterlijke vrijheid moet kunnen. Ik heb me in ieder geval voorgenomen om wat meer aan mijn conditie te werken. Ik ben RingFit Adventure nog niet helemaal beu, maar het is nog niet genoeg.  Hoe blijven jullie in vorm het afgelopen jaar? En wellicht nog tips om work-outs verder te gamificeren?’

TS: ‘Het antwoord op hoe ik fit blijf? Slecht. Misschien toch ook maar RingFit Adventure aanschaffen. Ik denk dat Mario Kart 8 Deluxe afgelopen week een slechte aankoop was om meer van de bank af te komen. De laatste Mario Kart die ik speelde was destijds op de Wii, waar het ook een van slechts een handvol spelletjes was die ik in mijn bezit had. Dat is nu in de tijden van de Switch wel anders, want ik had ook een micro SD-kaart van een paar honderd GB gekocht en die bleek nét voldoende te zijn om mijn volledige backlog van eShop-aankopen kwijt te kunnen. Het begint een beetje de spuigaten uit te lopen, dus. Maar mochten jullie nog indiegame-tips willen van Ome Theo, lemme know.’ 

ES: ‘Ik moet zeggen dat VR-gaming behoorlijk intensief is. Hoe kon ik nou weten dat ik last zou krijgen van mijn armen als ik constant mijn pistool vooruit gericht zou houden, wachtend tot een monster me zou bespringen? Na een uur moet ik de bril meestal even afzetten, alhoewel dat misschien wel meer te maken heeft met de impact die VR-gaming heeft op mijn ogen en hoofd. Voordat de wereld uit elkaar viel was ik net begonnen met kickboxen en had ik me voorgenomen om een leuke plek in de buurt te vinden waar ik kon leren klimmen. Met name het klimmen wil ik graag oppakken als daar de mogelijkheid weer voor is. Voor de rest heb ik deze week weer een poging gedaan om yoga op te pakken. Half uurtje per keer en je hoeft er in ieder geval niet de deur voor uit. Dat scheelt een hoop! Voor de rest niet echt een spannende week gehad eigenlijk. Ik ben helaas nog niet toegekomen aan Shadow and Bone, maar ik schrijf nog steeds graag een recensie met jullie als ik zover ben! Wat betreft games zat ik nog even te kijken wat binnenkort voor de Switch uitkomt en de trailer van Mutazione sprak me wel aan. Een indie game met een stijl die net even iets anders is dan de gemiddelde game. Daarnaast zag ik ook dat RollerCoaster Tycoon 3 in de aanbieding is. Het voelt echt als een eeuwigheid geleden dat de paden van mijn park vol lagen met kots omdat ik de hotdog-hut te dicht bij een heftige achtbaan had gezet.’

LvH: ‘Kijk, dit is de reden dat Eline de MVP van HWVC is: door dit beeld in ons hoofd op te roepen zorgt ze ervoor dat onze behoefte om hotdogs te eten wordt onderdrukt en dat de bijbehorende calorieën niet eens ons lichaam bereiken! Daar kunnen we nog wat van leren, Theodoor! En net als jij heb ik de capaciteit van mijn Switch een fikse boost gegeven door een micro SD-kaart aan te schaffen waardoor ik weer wat extra speelruimte heb. In het kader van May The Fourth waren twee old school Star Wars games in de aanbieding, waardoor ik de trotse eigenaar ben geworden van Star Wars Jedi Knight II: Jedi Outcast en Star Wars Jedi Knight: Jedi Academy. Ik was een grote fan van Star Wars: Dark Forces, het allereerste deel van de spelcyclus en ik was benieuwd naar de sequels. Ik moet bekennen dat de eerste indrukken niet overweldigend positief zijn: ik kan prima leven met de ietwat achterhaalde graphics, maar in vergelijking met een muis en een toetsenbord zijn de Joy-Con controllers lang niet accuraat genoeg voor een First Person Shooter. Jedi Academy legt de nadruk op vechten met een light sabre en dat werkt beter, maar bij het vellen van een boom met mijn lichtzwaard overleed ik omdat ik geplet werd door de omvallende boom. Toen was ik ook wel weer even klaar met die Sith. Waar ik wel aangenaam door verrast ben is de indie game Behold the Kickmen. Programmeur Dan Marshal is een zelfverklaarde voetbalhater die voor de grap besloot om een voetbalgame te maken zonder zich in de sport te verdiepen. In het daaruit voortvloeiende spel wordt een de sport en alles wat ermee te maken heeft voortdurend belachelijk gemaakt, maar het spel zelf is erg vermakelijk, hetzij ontzettend chaotisch. Het spel is charmant in zijn kneuterigheid en zelfs als ik er over een week weer op uit ben gekeken, heb ik nu al mijn geld goed besteed. Was jij al begonnen aan Shadow and Bone, Theodoor? Zo ja, whaddaya think, zo nee, iets anders gezien wat de moeite waard is?’

TS: ‘Ik spendeer mijn tijd momenteel vooral op YouTube, tussen het bekijken van de Andy Milligan-boxset door. De recensie van die set kun je binnenkort lezen in de nieuwe Schokkend Nieuws, maar een klein tipje van de sluier alvast: ik vind Milligan lang niet zo’n slechte regisseur als zijn reputatie doet geloven. Sterker nog, in mijn artikel zal ik een lans voor hem breken, hoewel het hier gaat om films waarin bijvoorbeeld Coca Cola-advertenties te zien zijn in een 17e-eeuwse setting. 

Op YouTube spendeer ik mijn tijd vooral met het kijken naar reviewkanalen van films, games en series. Om toch eentje te tippen: SwitchCorner is een relatief klein kanaal waarbij iemand (met een stevig maar prettig in het gehoor liggend accent dat ik niet geheel thuis kan brengen) vrijwel dagelijks de pareltjes in het Switch eShop-aanbod bespreekt. Wat ik fijn vind is dat deze Alex, in tegenstelling tot veel andere YouTubers die games bespreken, wat fijngevoeliger omgaat met onderwerpen als sociaal engagement. Hier geen plotselinge rants over SJW-ers, maar juist het tegenovergestelde: tekenend is het moment waarop Alex het heeft over een spel waarin veel gedronken wordt en hij snel tussen neus en lippen door even een terzijde toevoegt dat ‘dit iets is om rekening mee te houden als je herstellend alcoholist bent of moeite hebt daarmee’. Het is geen groot statement, maar het is typisch voor het soort kanaal dat SwitchCorner is: inclusief, zonder dat hij daar al te veel moeite voor lijkt te doen. En om een geheim te verklappen: vrijwel alle tips die ik deed in Het Weekend van Cine qua Switch Games heb ik van SwitchCorner.’

ES: ‘Wat tof Theodoor! Zelf ben ik al  jaren trouw abonnee van Giant Bomb voor al mijn game informatie, maar meer is altijd beter. Wat betreft Star Wars games blijf ik trouw aan de Knights of the Old Republic serie. Misschien is het leuk om binnenkort een soort top 5 of top 10 te maken van beste Star Wars games. Overigens zal ik proberen dit weekend de eerste afleveringen van Shadow and Bone te kijken, ik ben nu namelijk wel heel nieuwsgierig geworden na het kijken van de trailer. Ik heb ook al bijnamen verzonnen voor alle personages omdat ik van mezelf weet dat ik de namen toch nooit ga onthouden. Dit heeft in het verleden wel eens tot verwarring geleid als ik met vrienden Game of Thrones  keek omdat ik soms niet verder kwam dan ‘die ene guy, Geoffrey 2.0’. 

Ik ben nu bijna klaar met het bingen van Brooklyn Nine-Nine afleveringen die op Netflix staan. Het zijn helaas maar zes seizoenen (momenteel zijn ze bezig met seizoen acht) maar ach, dan heb ik sneller tijd voor iets nieuws!’ 

LvH: ‘Ik ben nu al benieuwd naar je bijnamen voor de personages in Shadow and Bone, Eline! Als laatste staartje Star Wars-gerelateerd nieuws: de eerste twee afleveringen van The Bad Batch zijn online gekomen, een animatieserie die voortborduurt op de Clone Wars serie van Dave Filoni die de weg heeft geplaveid voor The Mandalorian en het uitbouwen van het Star Wars universum buiten de films. De protagonisten van The Bad Batch zijn een vijftal genetisch gemodificeerde Clone Troopers die tijdens de ondergang van The Galactic Republic en de opkomst van The Empire deserteren en tegen wil en dank een disfunctionele familie vormen als ze de jonge kloon Omega adopteren. Voor een kinderserie worden er verrassend volwassen thema’s behandeld en hopelijk betekent het ook dat het gehalte aan droids met bijbehorende slapstick humor een stuk minder wordt. Een andere serie die (weer) is begonnen is Legends of Tomorrow, een serie die eigenlijk verhaaltechnisch geen enkel excuus heeft om nog te bestaan, maar die puur op manische brainfarts, charismatische acteurs met fantastische chemie en een netwerk met een zak geld vrolijk doorstoomt. Ik ben benieuwd naar de comicverfilming Jupiter’s Legacy die net op Netflix is verschenen, die dan weer een stuk grimmiger en serieuzer overkomt zonder hopelijk Snyderiaanse trekken te vertonen. Let’s see… Wat zijn jullie plannen voor de komende week?’

TS: ‘Ik droomde vannacht over de documentaire Dark Days van Marc Singer, die ik nu al zo’n tien jaar niet meer gezien heb. Ik denk dat dit het teken is dat ik eindelijk weer in de mood ben voor wat uitdagender filmwerk en ik wil het ijzer smeden wanneer het heet is. Dus de komende weken staat er lekker veel arthouse en zwaarmoedigheid op het programma. Dark Days gaat dus in de herkijk, wat in mijn herinnering een prachtige maar ontluisterende documentaire is over de dakloze mensen die in de tunnels van New York wonen. Maar ik wil ook dieper in het oeuvre van Philippe Grandrieux duiken. Wat ik van hem gezien heb vond ik ijzersterk, maar er ontbreken nog een aantal van zijn films voor ik zijn complete werk heb gezien. Om een beeld te geven van wat voor soort werk dat is: ik zag Malgré la nuit destijds op het IFFR en de zaal met meer dan honderdvijftig kaartjeskopers liep gestaag leeg. Ik weet niet of het lag aan de stijl van de film, grotendeels geschoten in doelbewust onderbelichte nachtbeelden en een groot gedeelte van de tijd compleet out of focus… of dat het lag aan de inhoud van de film. Seksueel geweld en misbruik, allerlei andere taboes, tot snuff aan toe. Het vroeg veel van de kijker. We bleven met twintig mensen in de zaal over. Toen begon de Q&A en bleek het overgrote gedeelte van die twintig mensen cast en crew. Van 150 kijkers naar een stuk of vier á vijf overgebleven die-hards: dan doe je als filmmaker óf iets heel goed, of iets heel slecht. Ik ben fan.’

ES: ‘Ik zou Dark Days graag zien naar aanleiding van je omschrijving Theodoor, het klinkt ontzettend interessant. En ik heb ook iets gehoord over The Bad Batch, is het de moeite waard dus? Ik heb na het uitspelen van de Star Wars games een deep dive gedaan en ontzettend veel YouTube video’s gekeken over bijna alle Star Wars lore, en daardoor ontzettend nieuwsgierig geworden naar The Clone Wars serie. De meeste mensen die ik erover spreek omschrijven die serie als een van de beste Star Wars series. Wat denk je daarvan Luuk? Het klinkt in ieder geval alsof we genoeg te doen hebben voor volgende week!’

LvH: ‘The Clone Wars is zeker een aanrader, zowel als voorbereiding op The Bad Batch alsmede omdat het inderdaad het Star Wars universum ontzettend heeft uitgebreid en in de serie wordt de transformatie van Anakin Skywalker naar Darth Vader geloofwaardig gemaakt. Een extra aanrader is de serie die voorafging aan The Clone Wars, namelijk Star Wars: Clone Wars van Genndy Tartakovsky. De serie bestaat uit drie seizoenen maar valt prima in een avond te kijken aangezien de episodes ontzettend kort zijn. Kort, maar ontzettend evocatief en filmisch: Tartakovsky is een meester in het efficiënt vertellen van verhalen onder het motto van show, don’t tell. De aflevering waarin Mace Windu een leger droids in de pan hakt zonder zijn lichtzwaard bewees beter dat hij een Bad Mofo is dan welke scène in de films dan ook. Inderdaad, genoeg te doen en hopelijk hebben onze lieve lezertjes ook wat opgepikt. Tot volgende week!’