Het Weekend van Cine met Luuk en Eline

LvH: ‘Hiya Eline! How’s life? De temperatuur is nog steeds subtropisch, dus je tuin zal ook nog steeds goed toeven zijn, neem ik aan? Ik ben begonnen aan de nieuwe serie Lovecraft Country en al na de eerste aflevering is duidelijk dat deze serie een ontzettende aanrader is. Nog niet te bingen dus braaf wachten op een nieuwe aflevering zoals vroeger. En daarnaast begon ik deze week aan het tweede seizoen van The Umbrella Academy, dat zich afspeelt in de jaren ‘60 in Dallas, Texas. De dysfunctionele familieeenheid die we hebben leren kennen in het eerste seizoen is daar terecht gekomen en heeft wederom een apocalyps aan de collectieve kont hangen. Heb jij nog iets nieuws ontdekt of juist iets ouds afgestoft uit de collectie?’

ES: ‘Grappig, ik ben ook begonnen met Lovecraft Country. Ik moest even wennen aan het tempo, de eerste aflevering neemt rustig de tijd om de wereld en het verhaal op te bouwen. Ik ben nog niet helemaal verkocht maar wil wel graag meer afleveringen zien. Daarnaast is vandaag deel 1 van het vijfde seizoen van Lucifer uitgekomen, mijn favoriete trashy show! Het is zo’n Netflix aankoop geweest waar ik volledig achter sta, nadat Fox er vorig jaar (of het jaar ervoor?) de stekker er uit had getrokken. Nu heeft Fox wel vaker series geannuleerd die het niet verdienden, dus het mag geen verrassing heten, maar ik ben toch blij dat Netflix besloot om in te grijpen. Voor de rest vertoef ik dit weekend in Munnekeburen in Friesland. Nog net 4G bereik en een groot huis met veel natuur. Ik denk dat ik (tot maandag) heel weinig naar een beeldscherm zal staren. Sterker nog, morgenochtend mag ik om 06:00 opstaan om te gaan kajakken!’

LvH: ‘Eh… dat klinkt zowel fascinerend als verschrikkelijk. Is er een reden dat je niet gewoon om 12:00 kan gaan kajakken? Seriously though, wat tof dat je ook Lovecraft Country bent gaan kijken! Ben je bekend met Lovecraft’s oeuvre en nalatenschap? Dat is de basis van de serie en hoe een extreem diverse, merendeels gekleurde groep makers omgaat met het oeuvre van de uitermate racistische H.P. Lovecraft is ontzettend interessant. The Umbrella Academy worstelt ook met diepere thema’s dan het eerste seizoen: Allison is onderdeel van de zwarte burgerrechtenbeweging, Vanya begint een verboden relatie met een Texaanse huisvrouw en Klaus krijgt te maken met homofobie als hij de liefde van zijn leven wil overtuigen om zich niet aan te melden voor de oorlog in Vietnam. Ik ben wat dat betreft blij dat dit seizoen meer diepgang opzoekt.’

https://www.youtube.com/watch?v=dvamPJp17Ds

ES: ‘Alhoewel mijn kennis van Lovecraft beperkt is, weet ik dat veel dingen die ik kijk, speel of lees veel inspiratie halen uit zijn werk. Over zijn wat teleurstellende houding gesproken dan: tof dat Lovecraft Country dan de brug slaat naar het Amerika uit het verleden (alhoewel het heden net zo goed decor zou kunnen zijn voor deze serie). Ik ben met drie mensen uit Amsterdam vertrokken en zit momenteel in de Friese wildernis (corona-proof, uiteraard). We besloten om 06:00 in een kajak te stappen om de zonsopgang vanaf het water mee te maken. Uiteraard regende het tot een uur of 07:30. Ik wilde ook heel graag een wilde otter spotten. Wist ik veel dat otters pas tegen de avondschemer actief worden. Dus die waren er ook niet. Ik voelde me weer echt even zo’n onwetend stadsmens. Wel een prachtige ijsvogel en een kiekendief gespot. Misschien moet ik maar de Cine vogelaar of natuur expert worden!’

LvH: ‘Nou, blij dat het geen otter failure is geweest! Thank you very much, I’ll be here all night, folks! Maar goed, hoe Lovecraft Country omgaat met het oeuvre van H.P. Lovecraft is een uitermate intrigerend voorbeeld hoe je om kan gaan met problematisch werk (of werk van een problematisch figuur als Lovecraft) op een positieve, constructieve manier. De makers van Lovecraft Country hebben ook in interviews gezegd dat het feit dat Lovecraft zelf compleet uit zijn plaat zou gaan als zijn werk zou worden gebruikt door gekleurde makers om een verhaal te vertellen over white supremacy, een belangrijke beweegreden voor hen was om de serie te maken. En omdat Lovecraft’s oeuvre vooral in het collectieve bewustzijn is gebleven doordat andere schrijvers ermee aan de slag zijn gegaan, is het zeer toepasselijk dat het dient als bronmateriaal voor de serie. Ik vond de eerste aflevering erg geslaagd, met twee spannende achtervolgingen en een diepe duik in horror in de laatste akte. Ik had verwacht dat de gore en monsters pas na een paar afleveringen voorafschaduwing op de kijkers losgelaten zouden worden, maar ik was blij verrast dat we er niet op moesten wachten. Gelukkig is de natuur in Friesland een stuk minder gevaarlijk. Toch? Wat staat er nog op het programma voor jou?’ 

ES: ‘We gaan nog naar het natuurgebied de Rottige Meente, spelletjes spelen, wandelen en veel lezen. Iemand heeft zelfs nog een poging gedaan om te vissen, maar zonder succes. Voor de rest ga ik wat schrijven aan mijn (toekomstige) videogame en probeer ik het boek dat ik heb meegenomen uit te lezen. Niet heel spannend dus, maar dat is perfect voor Friesland. Het landschap doet me op een of andere manier echt denken aan Annihilation trouwens. Het boek, niet de film. Alhoewel die film natuurlijk ook heel tof is. Wat ga jij nog doen?’

LvH: ‘De Rottige Meente? Die naam had zo uit Lovecraft’s werk kunnen komen! Hebben jullie zelf spelletjes meegenomen of is er een forse stapel Oud-Friese bordspellen? En welk boek ben je aan het lezen? Ik kijk uit naar de tweede aflevering van Lovecraft Country zondag en ik ga morgen wellicht nog een filmpje pakken. In LAB111 draaien Crash en Videodrome van David Cronenberg, dat zijn allebei films die ik graag weer een keer zou willen kijken. Ik zag vrijdag een Belgische low-budget film getiteld The Miracle of Life waarin de protagonist een placenta genaamd Luke is die probeert een normaal leven op te bouwen, maar uiteindelijk doordraait en een kraamafdeling aan flarden schiet: dat was in tegenstelling wat de synopsis doet vermoeden geen meesterwerk. Ik durf zelfs te zeggen dat de incompetentie het meest fascinerende aspect van de film bleek te zijn. Maar nu heb ik dus een dringende behoefte aan een echt goede film ter compensatie.’  

ES: ‘Wow, gaat het met je? Die film klinkt als een hele bevalling (badum tiss). We hebben Cards Against Humanity en Uno meegenomen. Daarnaast dus veel wandelen en kajakken. Best prima allemaal. Ik heb het boek My Year of Rest and Relaxation meegenomen, maar ben nog geen bladzijde verder helaas. Ik ben na het weekend weer terug!’

LvH: ‘Alright, kijk uit voor de rietnymfen, boezehapperts en grijpvogels daar in de Rottige Meente. Whatever you do, don’t split up! Hopelijk tot binnenkort, ladydude!’