De 5 beste stoner comedy’s

 

Het is komedie-maand bij Cine, dus mogen films uit het subgenre stoner comedy natuurlijk niet ontbreken. Want wat is er nou leuker dan met vrienden op de bank naar een lachfilm kijken? Juist. Stoned met vrienden op de bank naar een lachfilm kijken.

De stoner comedy komt voort uit de cannabis culture. Dit is een subcultuur die, zoals de naam al doet vermoeden, voornamelijk draait om het roken, telen en praten over wiet. Anders dan je misschien zou verwachten is deze subcultuur niet bijster groot in Nederland. Dat komt waarschijnlijk omdat blowen hier relatief normaal wordt gevonden. Het wordt tenslotte gedoogd en je kan wiet en hasj vrij verkrijgen bij de coffeeshop. Dit in tegenstelling tot in bijvoorbeeld de Verenigde Staten, waar het op veel plekken nog steeds illegaal of semi-illegaal is – en de underground scene dus veel groter is. Zo is de viering van 4/20 (20 april, 4:20 pm) een hoogtepunt, een dag waarop de meeste stoners eropuit trekken om met vrienden een jointje te gaan roken of zelfs hele festivals georganiseerd worden in het teken van marihuana.

Niet geheel verrassend gaan de meeste stonerfilms voornamelijk over het roken van marihuana en de (grappige) avonturen die daar omheen spelen. Denk bijvoorbeeld aan de zoektocht naar binge eten, aanhoudingen door de politie, het drugsgebruik verbergen voor ouders, of het getuige zijn van een moord terwijl je zo stoned als een garnaal bent (en ja, dit zijn allemaal scènes die terug komen in films). Van het plot hoef je vaak niet veel te verwachten, dat is simpel en begrijpelijk voor iedereen. De personages daarentegen spelen een veel grotere rol en zijn vaak de kracht van de film. Denk aan Cheech en Chong (uit de gelijknamige film), Harold en Kumar (Go to White Castle) of Smokey uit Friday. Speciaal in het teken van de stoner comedy hebben we bij Cine een top 5 samengesteld van de beste films in het genre.

How High (2001)
Regie: Jesse Dylan
Cast: Method Man, Redman, Mike Epps
Oordeel: ★★★

How High is het debuut van regisseur Jesse Dylan. Met Method Man en Redman in de hoofdrollen zien we twee acteurs die voor de film al bekend waren bij het grote publiek, vanwege hun muziekcarrière. Hoewel Method Man hiervoor al wat kleine bijrollen had in andere films, speelt hij hier voor het eerst in de hoofdrol. Het verhaal gaat over Jamal en Silas, twee wiet-rokende onderpresteerders die tot nu toe niet veel van het leven gemaakt hebben. Ze besluiten -afzonderlijk van elkaar- om een test te doen en zo in te kunnen stromen bij een universiteit. Als ze elkaar tegen komen voor het schoolgebouw, blijkt al snel dat ze een gezamenlijke hobby hebben: het roken van wiet. Ze besluiten om als voorbereiding een dikke blunt te roken en de test high te maken in de hoop dat ze ‘high’ scoren.

Wat Jamal niet weet is dat Silas een magisch ingrediënt heeft toegevoegd aan de wiet en hierdoor scoren de twee heren zo hoog dat ze worden toegelaten tot Harvard. Dit tot ongenoegen van de conrector, die niks van Jamal en Silas moet hebben. De conrector probeert er van alles aan te doen om Jamal en Silas weg te krijgen van Harvard, terwijl zij juist proberen om hun diploma te halen. Het verhaal oogt soms wat rommelig maar de personages maken dit grotendeels goed. De chemie tussen Method Man en Redman spat van het scherm en er is ook nog een hele interessante bijrol weggelegd voor Mike Epps. Er is nu al jaren sprake van een deel twee, maar volgens de twee sterren van de film worden de rechten hiervoor niet vrijgegeven door Universal. Tot die tijd moeten we het dus nog maar even doen met deze.

 

Pineapple Express (2008)
Regie: David Gordon Green
Cast: Seth Rogen, James Franco, Amber Heard
Oordeel: ★★★★

Dale Denton is een wiet rokende deurwaarder die zijn wiet koopt bij huisdealer Saul Silver. Dealer Saul is eigenlijk heel eenzaam en wil graag goede vrienden worden met Dale, maar in eerste instantie moet Dale hier niks van hebben. Als Dale op een avond tijdens een dagvaarding getuige is van een moord vlucht hij uit paniek naar Saul. Die vertelt hem dat de moordenaar de geduchte drugsdealer Ted Jones is. Als Jones erachter komt dat Saul en Dale van de moord weten probeert hij er alles aan te doen om de twee te vinden. Dit levert hilarische scènes op tussen het dealer-vriendencirkeltje van Saul en de handlangers van Ted, die op zoek zijn naar Dale en Saul. Om deze gevaarlijke situaties te overleven zullen Saul en Dale samen moeten werken en kan Dale er bijna niet aan ontkomen dat de band met Saul steeds sterker wordt. Pineapple Express is een van de betere stoner comedy’s en dit heeft veel te maken met de klik die Seth Rogen en James Franco met elkaar hebben als Dale en Saul.

Het verhaal is over de top en soms zelfs licht absurdistisch, maar dat is eigenlijk ook de kracht van de film. Dit zorgt er namelijk voor dat de interacties tussen de verschillende spelers in het dealercircuit heerlijk ongemakkelijk zijn. Hoewel de meeste stonerfilms toch voor een beperkt publiek zijn, kan Pineapple Express heel goed mee binnen de mainstream en dit maakt hem een absolute topper binnen het genre.

 

Harold & Kumar Go to White Castle (2004)
Regie: Danny Leiner
Cast: John Cho, Kal Penn
Oordeel: ★★★★

Harold Lee is een onzekere bankmedewerker die zich makkelijk door zijn collega’s voor het karretje laat spannen. Kumar Patel is een flierefluiter die zich afzet tegen zijn vaders verwachting om net als hij een carrière als dokter te volgen. Als de twee vrienden tijdens een ‘blow’-sessie op tv een reclame zien van hamburgertent White Castle, besluiten ze hun knorrende magen te voorzien van enkele lekkere hamburgers. Eenmaal aangekomen blijkt dat het White Castle filiaal al geruime tijd weg is en vervangen is door Burgershack. Wat volgt is een hilarische roadtrip en zoektocht naar de dichtstbijzijnde White Castle. Onderweg krijgen ze mot met “uber extreme dudes”, scoren ze wiet op een universiteit, komen ze in aanraking met een perverse redneck en nog meer van dat soort (on)gein. In een opeenvolging van hilarische situaties ondergaan ze ook nog een groeiproces. Kumar komt erachter dat hij zich vooral afzet tegen het stereotype dat Indiërs per definitie dokters of advocaten moeten zijn, en Harold krijgt ballen en maakt korte metten met het stereotype dat Aziaten vooral nerds zijn met een wiskundeknobbel.

Buiten de onvermijdelijke bromance die in stoner films meestal centraal staat is er ook nog plek voor verliefdheid. Al met al dus een zeer geslaagde komedie die nog veel thema’s aansnijdt die je niet snel zou verwachten in een film als deze. Er zijn later nog twee vervolgen uitgebracht, genaamd Harold & Kumar Go to Guantanamo Bay en A Very Harold & Kumar Christmas 3D. Beide de moeite waard, maar nergens zo sterk als deze eerste in de reeks.

 

Friday (1995)
Regie: F. Gary Gary
Cast: Ice Cube, Chris Tucker
Oordeel: ★★★★

Op een zekere vrijdag in de ‘hood’, om precies te zijn South Central L.A., wordt Craig (Ice Cube) van zijn werk ontslagen op verdenking van diefstal. Hij brengt zijn dag door op de veranda met zijn homie Smokey (Chris Tucker). Smokey is een wietdealer die besluit dat Craig maar eens een blowtje moet doen om zo zijn zorgen te vergeten. Smokey gebruikt echter de wiet die hij had moeten verkopen, en wietleverancier Big Worm is dan ook niet blij dat ze het spul hebben gebruikt voor eigen plezier. Met een schuld van 200 dollar die voor het einde van de dag afgelost moet worden, staat de heren een lastige en hilarische dag te wachten waarin ze proberen het geld bij elkaar te krijgen.

Chris Tucker is op dreef als hyperactieve dealer, en dit is misschien wel zijn beste rol ooit. De rollen van Tucker na Friday lijken ook veelal gebaseerd te zijn op Smokey. Ook Ice Cube bewijst goed om te kunnen gaan met het komische materiaal waaraan hij zelf heeft meegeschreven. Gary F. Gray is tevens de regisseur van het onlangs uitgekomen Straight Outta Compton. Friday heeft nog twee vervolgen gekregen die aardig zijn, maar niet de kwaliteit weten te evenaren van de eerste film. Vooral Chris Tucker zorgt ervoor dat deze film de betere van de drie is. Ook het simpele plot en de stereotypische situaties waarin de heren terecht komen werken perfect in Friday.

https://www.youtube.com/watch?v=dxduMVVnrvU

 

Half Baked (1998)
Regie: Tamra Davis
Cast: Dave Chapelle, Jim Breuer
Oordeel: ★★★

Dave Chapelle speelt zijn eerste hoofdrol als concierge Thurgood Jenkins a.k.a. Sir Smoke Alot in deze stoner komedie uit 1998. Homeboy Kenny wordt gearresteerd vanwege de moord op het diabetische politiepaard Buttercup. Het moordwapen is… junkfood. Thurgood besluit met zijn maten Brian en Scarface wiet te verkopen om zo 100.000 dollar bij elkaar te verzamelen om Kenny vrij te kopen. Het wordt een ongekend succes en ze opereren onder de naam Mr. Niceguy. Ondertussen krijgen ze het aan de stok met druglord en rivaal Samsom Simpson. De heren krijgen de hele film door te maken met hele domme maar ook hilarische situaties.

Dave Chapelle was achteraf niet blij met de film. Het script waaraan hij zelf heeft meegeschreven was aanvankelijk volwassener, maar de studio vond dat de film vooral tieners moest aanspreken. Hij noemde Half Baked dan ook een kinderfilm over wiet. Dat is ook te zien. De scènes zijn soms zo over de top en fout dat het helaas niet altijd het gewenste effect heeft. Maar goed: “who cares when you’re smoking?” Half Baked is daardoor dan ook net geen klassieker geworden, maar wel een film die de moeite waard als “verstand op nul” film. Die natuurlijk alleen maar beter wordt onder invloed van het groene goedje. Fout of niet, lachen is het wel.