DC Animated Universe Guide

Waar Marvel echt aan het floreren is met haar Cinematic Universe (en Netflix series als DareDevil en Jessica Jones) zijn de films van het DC Cinematic Universe nog niet echt succesvol. De Batman-trilogie van Christopher Nolan reken ik voor het gemak van dit statement even niet mee.

De Suicide Squad film wordt op zijn best ‘mwah’ genoemd en over de middelmatigheid van Batman v. Superman is genoeg gezegd en geschreven. De Green Lantern film met Ryan Reynolds is volledig uit het collectieve geheugen gewist na het succes van Deadpool, en Man of Steel met Henry Cavill was ook niet echt een daverend succes. De series op het Amerikaanse tv-netwerk The CW doen het overigens vrij aardig, The Green Arrow en The Flash zijn redelijk vermakelijke series, Supergirl en Legends of Tomorrow (met veel DC B-garnituur) moet nog een beetje van de grond komen.

Toch doet DC het op een ander vlak stukken beter; hun Animated Universe staat al ruim 10 jaar garant voor kwalitatief zeer hoogstaande feature length animatiefilms. De basis hiervoor werd gelegd in wat misschien wel de beste animatieserie uit de jaren 90 genoemd mag worden. Batman: The Animated Series. De iconische serie met Kevin Conroy en Mark Hamill (en showrunner Bruce Timm) was verantwoordelijk voor een nieuwe status quo in ‘saturday morning cartoons’.

De serie was gericht op wat oudere kinderen en behandelde zware thema’s als psychoses, geweld, dood, geslachtsverandering (!) maar ook liefde en coming of age. De Emmy’s die gewonnen werden waren dan ook compleet terecht. (Outstanding Animated Programming Emmy voor Robin’s Reckoning, wat in principe Robins origin story is, en waar hij en Bruce duidelijk uit elkaar groeien.)

De tekenstijl en soundtrack (eerst gecomponeerd door Danny Elfman daarna door Shirley Walker en een 23-koppig orkest) zouden later de basis vormen voor vrijwel alle DC gerelateerde tekenfilms, zoals Superman: The Animated Series, Justice League Unlimited, Teen Titans, The Adventures of Batman & Robin, en Static Shock. De ‘film noir’ invloed en Emmy-grabbing continuïteit van Batman: TAS werd echter nooit meer geëvenaard.

De door Bruce Timm ontworpen tekenstijl (gigantische kaken, kleine oogjes, hoekige lichamen) is eveneens de basis voor het DC Animated Universe, en dat werkt perfect. Voor nieuwkomers kan de volledige lijst met films wat overwhelming zijn, daarnaast zijn niet alle films even goed en zijn er veel tie-ins tussen de verschillende verhalen. In dit artikel sommen we de 12 beste films op, opgesplitst in twee delen. Hieronder vind je de eerste 6.

Batman & Superman: Public Enemies (2009, Sam Liu)

De tekenstijl in Public Enemies is net wat anders dan de door Timm bedachte vormgeving maar leent wel de karakteristieke eigenschappen. Het verhaal is een adaptatie uit de comic met dezelfde naam, die dankzij wat meer donkere tonen en grimmige actie beter overkomt dan de film. Het verhaal blijft echter staan. Uitgangspunt van de film is de compleet doorgeslagen Lex Luthor die dankzij een ingenieus plan President van Amerika is geworden, met als enige doel het vermoorden van Superman. Daar heeft hij alle mogelijkheid toe, maar dat is niet genoeg.

Hij maakt van Superman en Batman eerst gezworen vijanden, daarna staan ze samen op de most wanted list en moeten ze het opnemen tegen hun voormalige teamgenoten van de Justice League. Veel actie, lekker grof, en de gigantische Superman/Batman robot waarmee uiteindelijk Captain Atom de ruimte mee in vliegt is een mooie knipoog naar Astro Boy.

Justice League: The New Frontier (2008, Dave Bullock)

The New Frontier is good ol’ clean superhero fun. Met meerdere knipogen naar Super Friends (de Justice League serie uit de jaren 70) is dit de origin story van hoe de Justice League de Justice League werd. De film is een zeer trouwe adaptatie gebleken van Darwyn Cooke’s vrolijke en stijlvolle mini-serie met dezelfde naam uit 2006.

Helaas is 75 minuten iets te kort om álle heerlijk vreemde en gedetailleerde gebeurtenissen vast te leggen, maar The New Frontier komt een heel eind. De voice-acting is lekker off-beat maar on-point, en de retro-energie net als het optimisme uit het Reagan tijdperk komen goed over. Een van de betere toevoegingen in het DC Animated Universe.

Justice League: Throne of Atlantis (2015, Ethan Spaulding)

Eindelijk een poging van DC om hun (in 2016 niet zo coole) held Aquaman te voorzien van een origin story en zijn old-school vriendelijkheid van hem af te schudden. Cyborg heeft ook in deze film een prominente rol en dat is goed. Cyborg is awesome. Daarnaast kent de film momenten van oprechte camaraderie tussen de helden.

Echter zijn de willekeurige momenten van geweld en geforceerde discriminatie van de inwoners van Atlantis wat vergezocht (hoewel die wel in canon zijn met de comics). Toch bekruipt uiteindelijk alsnog (door Aquaman, sorry DC) het gevoel dat je naar een oude Super Friends aflevering kijkt, die nodeloos grimmig en gewelddadig is.

Superman: Doomsday (2007, Bruce Timm)

De eerste DC Universe film was een goed voorbeeld van de kracht maar ook de zwakte van de mogelijkheden. Doomsday is in feite een film die verder gaat na Superman: TAS en laat zien wat Bruce Timm in gedachte had toen hij met de serie aan de slag ging. De film volgt de ontwikkelingen uit de comic Death of Superman maar elimineert onnodig een aantal plottwists en personages. Hierdoor voelt de film gehaast en krijg je het idee dat DC geen films mág maken die langer dan 80 minuten duren.

Het contrast tussen Superman en Luthors zienswijze van macht en hoe dat te gebruiken (of misbruiken) is mooi in beeld gebracht. De pathos nadat Superman dood is en hoe Lois maar juist ook Luthor daarmee omgaan evenzo. Doomsday is een goede film, maar had geweldig kunnen zijn. De ambitie die spreekt uit de film blijft echter staan, maar kenners van de comic weten wat dit had kunnen zijn: een van de beste DC films ooit, animatie of niet.

Green Lantern: First Flight (2009, Lauren Montgomery)

First Flight is eigenlijk alles wat de live-action film van The Green Lantern niet was: een superhelden origin story met de allure van een Star Wars stijl space opera. Dit klinkt wat koddig en dat is het ook, maar op een goede manier. Terwijl het verhaal van piloot Hal Jordan verteld wordt, die door een almachtige ring superkrachten krijgt en zich aansluit bij een intergalactisch politiekorps, wordt daarnaast tevens Sinistro’s verhaal uit de doeken gedaan.

Sinistro was een Green Lantern lang voordat Hal Jordan niet meer dan een schittering in de ogen van Jordan sr. was, maar was het zat om de regels op te volgen die opgelegd worden door het korps waar de Green Lantern’ aan rapporteren. De film werkt prima als actievol sci-fi avontuur met in de hoofdrol een politieagent die liever het volk dan zijn eigen macht beschermt.

Batman Beyond: Return of the Joker (2000, Curt Geda)

Eigenlijk hoort deze toevoeging niet bij het DC Animated Universe zoals in 2006 opgericht, maar Batman Beyond: Return of the Joker is een ijzersterk verhaal, geschreven door Bruce Timm (daar is ie weer) en heeft daarom genoeg bestaansrecht in deze lijst. Er zijn twee uitvoeringen van deze film. De rated en de unrated versie. Beide zijn goed, maar de unrated versie tilt de film absoluut naar nieuwe hoogtes.

Door het toegevoegde geweld en de veel intensere dialogen is Return of the Joker een tekenfilm voor volwassenen. En zonder twijfel het meest emotionele verhaal ooit verteld in het DC Universe. De film gaat verder waar Batman: TAS ophield, en kent dus ook Mark Hamill en Kevin Conroy die hun rollen als the Joker en Batman nog een keer voltrekken. Het is hun beste voice-acting tot nu toe. Als je ergens begint aan de Batman films in deze lijst, begin dan met deze.

DC Animated Universe deel II