Cinedans 2020: de online editie

Van 25 tot en met 29 maart kon je in EYE terecht voor de zeventiende editie van Cinedans, het festival voor de internationale dansfilm. Het coronavirus gooide roet in het eten, maar niet getreurd: vanaf 25 maart verschijnen iedere dag twee à drie dansfilms uit het festivalprogramma van 2020 die via Cinedans WEB te bekijken zijn. Het volledige programma is op 30 maart te zien. Welke films mag je absoluut niet missen?

Als je een film maakt in het Panthéon van Parijs, dan kan er weinig misgaan. Maar kan je er ook iets extra’s aan toevoegen? De regisseurs Pierre-Hubert Martin en Louise Narboni doen in The Great Ghosts, de openingsfilm van het online festival, een aantal poëtische aanvullingen. In vijf verschillende thematische choreografieën die allen plaatsvinden op een andere plek in het Panthéon, testen de dansers de unieke krachten van de aarde. Ze gaan de strijd aan met de zwaartekracht, proberen hun balans te bewaren en met het draaien van de aarde mee te lopen of deze juist tegen te werken. De dansers en choreografieën zijn zo in de ruimte geïntegreerd alsof het kunstwerken op zich zijn. De dansers worden begeleid door opera, een meditatieve voice-over of doodse stilte. Het resultaat is adembenemend.

The Great Ghosts

Ook bijzonder is Clowns (2018) van Hofesh Shechter. In de prachtige historische Rivoli Ballroom (Zuid-Londen) brengen tien dansers verschillende naargeestige choreografieën ten tonele. In de mysterieuze duisternis wordt telkens één danser of worden meerdere dansers tegelijk vermoord. Zelfs de camera moet er op een gegeven moment aan geloven. Gelukkig staan de dansers steeds op uit de dood en dansen ze strijdlustig verder. De tribale dans bestaat uit losse en toch krachtige bewegingen die goed matchen met de opzwepende muziek. Wazige close-up beelden van de individuele dansers en shots waarin de gehele groep wordt geobserveerd wisselen elkaar af. Clowns is te zien vanaf 26 maart.

Iedere dag presenteert Cinedans een Suprise Short. In dit onderdeel vind je onder andere Mudanza Contemporanea (2018) van Teo Guillem, een op het eerst gezicht humoristische korte film waarin een man (gespeeld door Guillem zelf) danst met zijn eigen creatieve knutselwerken. Gehuld in een stapel handdoeken, met een aantal tuinstoelen op zijn nek of met buizen in zijn sokken maakt hij in of buiten voor zijn huis een aantal gekke dansjes. Gaandeweg verandert de toon van de film. De man blijkt niet de grapjas te willen uithangen, maar te vechten met een geest uit het verleden.