Cine Short: Tyler

Elke donderdag struint de redactie van Cine het internet af, op zoek naar een korte film. Soms van een bekende filmmaker, soms van iemand die meer bekendheid verdient. Wij van Cine zeggen: kijk eens een kortje.

Sinds ik in 2015 de korte film Tyler van de Amerikaanse Sam Benanati zag, wacht ik met smart tot hij een keer een speelfilm maakt. Tot nu toe is het nog steeds wachten, al maakte hij in de tussentijd wel nog een aantal korte films die de moeite waard zijn. Zoals Martha en Emily, beide met Jenny O’Hara in de hoofdrol. In de eerste speelt ze een oma die na lange tijd weer eens bezoek krijgt van haar kleinzoon. In amper zeven minuten toont hij hoe de twee aanvankelijk wat ongemakkelijk en daarna steeds gemoedelijker de familieband aanhalen. En afgelopen jaar maakte hij het grappige Red Light, waarin een vrouw ’s nachts stilstaat voor een rood stoplicht en een heel leven bijeen fantaseert.

Maar mijn persoonlijke favoriet blijft Tyler, een filmpje van slechts vier minuten over een jonge jongen, de grotere broer op wie hij dolgraag wil lijken en diens vriendin die zijn ontluikende puberbrein en de daarmee verbonden lichaamsdelen in de war brengt. Benenati maakte de film grotendeels improviserend, inspelend op wat de jonge acteurs van zichzelf naar het scherm brachten. ‘At first, it started as an experimental piece about this family who had just lost their father’, vertelt Benenati in een interview. ‘But the more I worked it out, the more I realized the story centred around Tyler and his relationship with his brother’s girlfriend.’ Malick is nooit ver weg in de slow-motion shots, de poëtische voice-overs en zachtmoedige kijk op kindertijd en opgroeien. De soundscape doet alles samenvloeien, elke sprong door tijd en plaats, tot één stroom aan beelden, stemmen en gezichten. ‘I wanted to create something that embraced the elements’, stelt Benenati en dat is terug te zien in de visuele stijl van de film, die met prachtig camerawerk van David Richardson precies het gevoel vat van een lome zomer waarin tegelijk niets gebeurt en alles verandert.