Flashback: Le scaphandre et le papillon
De radicale schoonheid van Le scaphandre et le papillon (2007) is confronterend in deze tijd van covid-apathie. De film dompelt ons onder in de ervaring van kwetsbaarheid. En herinnert ons daarmee aan de fragiliteit van al het leven. Bij kwetsbaren denkt men in Nederland al snel aan een groep andere
Flashback: Bad Luck Banging or Loony Porn
Met de covid-pandemie als uitgangspunt vergroot de satire Bad Luck Banging or Loony Porn (2021) bestaande maatschappelijke tegenstellingen uit, tot politiek en farce met elkaar versmelten. De Roemeense regisseur Radu Jude levert als een luis in de pels kritiek. Geen enkele partij die meent te zeggen
Cine Flashback: The Show About the Show
The Show About the Show (vanaf 2015) vastpinnen in een bepaalde categorie lijkt een lastige opgave. Er is veel onzekerheid over de feiten en fictie van filmmaker Caveh Zahedi’s leven. Hij slaat elke vaste bodem weg. Elke aflevering van The Show About the Show zal gaan over het maken van de vorige
Flashback: The Fury
The Fury (1978) is een film over een vader die zijn zoon wil redden – niet van alcohol of drugs, maar van snode overheidsorganisaties die misbruik willen maken van zijn telekinetische krachten. Dat klinkt als een roman van Stephen King (die over dit thema schreef in Firestarter en onlangs nog in T
Flashback: The Mad Magician
‘Astounding! Astonishing! Amazing!’ Nadat Warner Bros. in 1953 succes had geboekt met The House of Wax, wilde Columbia Pictures hetzelfde doen met een nieuwe horrorfilm. Opnieuw met Vincent Price in de hoofdrol en natuurlijk met ‘the most sensational thrills you have ever seen.’ Dat valt dik
Flashback: Safe
‘’Ben jij allergisch voor de 21e eeuw?’’ Het zou zomaar de ondertitel kunnen zijn voor een toekomstige sequel van Safe, de eerste film van de Amerikaanse cineast Todd Haynes (Far From Heaven, Carol). Dit broeierige kunststuk stelde in 1995 dezelfde vraag over de 20e eeuw en liep daarm
Flashback: Teorema
Op het eerste gezicht lijkt Teorema (1968) een puzzelfilm. In tegenstelling tot andere puzzelfilms blijft deze echter niet steken in een intellectuele inspanning die tot één oplossing moet leiden. Of en hoe de stukjes in elkaar passen is ondergeschikt aan de ervaring van de vervreemding die de fil
Flashback: Les yeux sans visage
In horrorfilms krijgt de kijker zelden het ware gelaat van de moordenaar te zien. Dat zit handig verscholen achter muts, helm of masker. De Franse regisseur Georges Franju – vooral bekend geworden als medeoprichter van de Cinematheque Française in 1937 – wilde met Les yeux sans visage dan ook
Flashback: Witchhammer
Het voormalige Oostblok is misschien niet de plek die je associeert met horrorfilms. Toch konden ze achter het ijzeren gordijn niet nablijven toen eind jaren zestig heksen en de duivel de bioscoopzaal weer binnen waren geslopen in de vorm van films zoals Rosemary’s Baby en Witchfinder&nbs
Flashback: Deep End
Tegenwoordig vallen films bij voorkeur met de deur in huis. De edele kunst van de openingscredits lijkt een relict uit de vorige eeuw. In Deep End besnuffelt de camera uitgebreid de gammele fiets waar het hoofdpersonage opspringt en vertrekt. Hoofdkleur is rood. Dat is geen toeval. Rood is het leidm
Flashback: Ryan’s Daughter
In de jaren 50 en 60 kon David Lean niet in de buurt van een camera komen of de Oscars en dollarbiljetten vielen uit de lucht. Met films als The Bridge on the River Kwai, Lawrence of Arabia en Dr Zhivagho negeerde hij vrolijk de ‘minder is meer’ regel en gaf hij het publiek epische […]
Flashback: The Conversation
In de laatste scène van The Conversation beweegt de camera langzaam van rechts naar links en weer terug. Het is de lijzige beweging die ook een beveiligingscamera maakt en de ultieme vernedering voor afluisterexpert Harry Caul. De voyeur wordt nu zelf bekeken. Het is een imposant slotbeeld van een
Flashback: Moon Child
Als eenzame wees fantaseert David er flink op los. Zou hij het legendarische en almachtige kind van de maan zijn? Een mysterieus instituut lijkt zijn vermoedens te bevestigen. Voor Agustí Villaronga was Moon Child een ambitieuze mislukking. Deze weelderige rolprent vond bij zijn release geen groot
Flashback: Symptoms
De verrassende Britse inzending voor Cannes in 1974 was José Ramón Larraz’ beklemmende Symptoms die daarna al snel in de vergetelheid raakte. In de dromerige openingsscène schijnt er zonlicht door de bomen van een duister bos. Idyllisch, maar ook dreigend. De montage is bijna associatief. Een
Flashback: The Sand Pebbles
Iedereen kan zich hem nog wel voor de geest halen: die ene irritante klasgenoot die goed was in echt alles. De hoogste punten van de klas, van sport tot algebra. De meisjes waren gek op hem, de jongens wilden hem zijn, de ouders wilden hem uitnodigen om te blijven eten. Meestal had je een gloeiende
Flashback: The Hunger
Het mooiste moment in The Hunger zit ergens vooraan in de film. David Bowie speelt John, een mooie, charismatische cello spelende man die in een imposant appartement hartje Manhattan samenwoont met zijn geliefde Miriam, gespeeld door Catherine Deneuve (toen al 38, maar tijdloos mooi). Bowie’s pers
Flashback: Farväl Falkenberg
De Zweden zijn rossige, bonkige kerels die stevige films maken. De camera losjes op de schouder, de acteurs dicht op de huid: zeemansretoriek. De door weer en wind verweerde stijl contrasteert sterk met de gevoelige inhoud. De debuutfilm van Jesper Ganslandt, Farväl Falkenberg, is daar de perfecte
Flashback: Bring me the Head of Alfredo Garcia
Mexico is waar de Amerikaans droom naartoe gaat om te sterven, zo blijkt uit Sam Peckinpahs persoonlijke en tijdloze meesterwerk Bring me the Head of Alfredo Garcia (1974). De film draait om scharrelaar Bennie (een briljante Warren Oates). Hij strompelt zowat het verhaal binnen. In een louche b
Flashback: To Live and Die in L.A.
William Friedkins To Live and Die in L.A. is zo’n typisch product uit het Reagan-tijdperk. Denk stoere powerballads, blitse zwarte ferrari’s en overdaad uitgespeld in grote fluorescerende neonletters. De film werd gemaakt in 1985, tijdens de hoogtijdagen van macho adrenalinejunkies voorzien van
Flashback: Godzilla
Je denkt dat ze het net zal halen. De film is immers pas net tien minuten onderweg en dit is Juliette Binoche. Die cast je niet om haar vervolgens in een van de eerste scènes net niet op tijd te laten ontkomen aan de catastrofale gevolgen van een aardbeving in een kerncentrale. Maar ze haalt [&hell
