Blade Runner

Can the maker repair what he makes?

Even wat aandacht voor een ware klassieker binnen het sci-fi genre: Blade Runner. De film waarmee Rutger Hauer zijn internationale doorbraak maakte, en tevens 1 van de meest invloedrijke science fiction films uit de geschiedenis. Deze film zag in 1982 het licht en werd geregisseerd door Ridley Scott (Alien, Gladiator, Prometheus). Het is gebaseerd op een verhaal van Philip K. Dick genaamd Do Androids Dream of Electric Sheep. De hoofdrol is weggelegd voor Harrison Ford die even daarvoor al furore maakte als Han Solo in Star Wars.

Het is 2019, een tijd waarin bedrijven als de Tyrell Corporation synthetische mensen maken genaamd replicants. Deze replicants worden voor werk en entertainment gemaakt, maar zijn verboden op aarde. Rick Deckard (Harrison Ford) is een zogenaamde blade runner, een voormalig agent die jacht maakt op replicants die de weg naar aarde hebben gevonden. De film speelt zich af in een dystopisch Los Angeles en ziet er uit als een regenachtig industrieel gebied omgeven door neon licht en straatvuil. Net zoals het huidige Los Angeles eigenlijk.

Als Rick Deckard wordt verzocht door een agent genaamd Gaff mee te gaan naar het bureau krijgt hij van zijn voormalige werkgever Bryant de opdracht om 4 replicants op te sporen die schijnbaar ontsnapt zijn naar Aarde. Het gaat hier om de Nexus 6 modellen, geavanceerde replicants die een levensspanne hebben van vier jaar. Roy Batty (Rutger Hauer) is de leider van de groep replicants en schijnt op zoek te zijn naar een manier om zijn leven te verlengen.

Het onderzoek leidt al snel naar de Tyrell Corporation die verantwoordelijk zijn voor de productie van deze replicants. Rick Deckard ontmoet daar Rachel. Na een test op Rachel (Voight-Kampff test) die blade runners uitvoeren om te kunnen bepalen of ze te maken hebben met een mens of replicants, blijkt dat Rachel een nieuw soort experimentele replicant is geïmplementeerd met herinneringen die haar menselijk maken. Deckard krijgt gevoelens voor haar en begint te twijfelen aan zijn eigen menselijkheid.

Nu zou je denken dat dit een actie sci-fi is, wat in de tijd toen de film uitkwam ook werd vermeld. Dat is de reden dat Blade Runner in het begin nogal teleurstellende kritiek kreeg. Het werd beschreven als een saaie film die het voornamelijk moest hebben van de uitmuntende special effects. Het kijkersaantal en de liefde voor deze film nam pas toe toen hij op video verscheen.

Het is niet zozeer een actiefilm maar het gaat meer om wat het betekent om mens te zijn en de paranoia die hierbij komt kijken. Blade Runner is een kruising tussen film noir (een femme fatale, detective, het gebruik van contrast en schaduw) en cyberpunk, maar er wordt ook wel eens gesproken van Tech noir. De film heeft veel invloed gehad op bijvoorbeeld Ghost in the Shell en The Matrix. Visueel is deze film van ongekend niveau, en nog steeds een pareltje om naar te kijken. Ook de soundtrack van Vangelis is het benoemen waard en geeft exact de kille industriële sfeer van de film weer. In de loop der jaren zijn verschillende cuts van Blade Runner uitgekomen waarvan ik persoonlijk de final cut het beste vind, al is het omdat Ridley Scott hier totale vrijheid had. En die vrijheid voelt als een beloning voor ons, de kijkers.