Animonday: Reanimatie

In Animonday kun je elke maandag terecht voor een verse dosis animatienieuws, aankondigingen van animatiefestivals, -retrospectieven en -events. Daarnaast ook teasers, trailers, leaders, virals en ander geanimeerd vermaak. Vandaag kijken we naar het fenomeen van de sequelitis waar Hollywood aan schijnt te lijden: is het een voorteken van de Apocalyps of is het eigenlijk business as usual?

Remakes, reboots, re-imaginings, Hollywood lijkt volgens sommige filmliefhebbers wel een vastlopende langspeelplaat. Tandenknarsend kijken ze toe hoe telkens weer hetzelfde verhaal opgerakeld wordt, oude titels in een nieuw jasje worden gestoken en prequels en sequels van al dan niet goed lopende franchises de wereld in worden geslingerd. Maar zoals onze Wesley Godts vorige week nog aantoonde, zijn remakes helemaal niet voorbehouden aan deze tijd, laat staan dat ze altijd tegenvallen. Recentelijk kwamen enkele trailers uit van animatiefilms die gebaseerd zijn op geliefde klassiekers die door puristen met tandengeknars en schuimbekkend werden ontvangen. Maar voordat je aangifte gaat doen voor de ontering van je dierbare jeugdjaren, misschien toch even een poging wagen om met een beetje nuance naar de trailers te kijken?

Dumbo

Misschien dat Tim Burton toch eindelijk zijn mojo terug weet te vinden met deze live-action/CGI versie van de Disneyklassieker. Grote pluspunten ten opzichte van het origineel zijn het gebrek aan pratende beesten (your mileage may vary, maar ik ben benieuwd of dit de expressies van de dierlijke personages ten goede komt), specifiek de twee raven die in het origineel overkomen als minstrel characters, gebaseerd op blanke komieken in blackface die lange tijd in de VS populair waren. Zolang Colin Farrell niet tijdens de film opeens verandert in Johnny Depp, geef ik de film het voordeel van de twijfel.

Mowgli

Andy Serkis werd ogenschijnlijk de pas afgesneden toen Jon Favreau in 2016 zijn live-action/CGI bewerking van The Jungle Book uitbracht, maar Serkis is de grootmeester van motion-capture acteerwerk en het zou zomaar kunnen dat dit Mowgli boven het niveau van The Jungle Book uit weet te tillen. Het blijft fascinerend om het gezicht en de mimiek van Serkis terug te zien in Baloo en de cast zou de vergelijking met de film uit 2016 ook zeker kunnen doorstaan. Als er nou ook nog geen liedjes in zitten, heeft ie mijn stem sowieso al.

The Lion King

Hey, daar hebben we Jon Favreau weer, dit keer met een nieuwe versie van nog een Disney-klassieker, The Lion King. Afgezien van het feit dat die film uit 1994 flink leentjebuur heeft gespeeld bij de Japanse animatieserie Kimba the White Lion, wat het hele Remake/reboot/re-imagining-verhaal nog gecompliceerder maakt zoals je terug kan lezen in deze klassieke LvsL, ziet het er in ieder geval al uit alsof de nieuwe versie alleen al als eye candy de moeite waard zal zijn. En wederom met een droomcast waar je Hakuna’s van gaan Matataën.

POKEMON Detective Pikachu

Als laatste een concept waarvan zeker is dat het een nieuwe draai gaat geven aan een bekende franchise: wat als Pikachu, de gele schattige woelmuis met elektrische krachten een detective was in de Pokemon-wereld, met de stem van Ryan Reynolds? Ik heb geen flauw idee welke doorgesnoven producer dit goed heeft gekeurd, maar ik hoop dat hij een flinke bonus verdient. Dit is zo van de pot gerukt dat ik uit enthousiasme al bijna een epileptische aanval voel opkomen. En voor eenieder die nog steeds dreint over zijn bezoedelde jeugd: de originele films bestaan gewoon nog, die kun je kijken zoveel je wil. Stel je niet zo aan.