American Ultra

Het ‘sleeper agent’ genre (of het Bourne gegeven) is een dankbaar onderwerp voor actiefilms deze zomer. In het vermakelijke maar vlakke Self/Less zagen we Ryan Reynolds ‘geactiveerd’ worden tot commando specialist, en in American Ultra is het de beurt aan Jesse Eisenberg om zijn innerlijke Michael Cera te combineren met het grove geweld uit de Bourne reeks (plus nog een beetje extra gore). De premisse is als volgt: Eisenberg speelt de stoner-for-life Mike Howell, die in een klein stadje een simpel leven leidt. Hij werkt bij een mini supermarkt en zijn dagen bestaan vooral uit stoned worden met zijn vriendin (en ‘moeder’ en huisbaas en personal caretaker) Phoebe Larson (Kristen Stewart) en halfhartig aan Apollo Ape werken, zijn zelfbedachte stripboek. Totdat CIA agent Victoria Lasseter (Connie Britton) een woordencombinatie uitspreekt die zijn verborgen talenten aanwakkeren. Dit omdat een jonge captain van de CIA, Adrian Yates (een out-of-character rol van That 70’s Show acteur Topher Grace) alle mislukte ‘sleeper’ agents wil elimineren.

Niet allemaal dus. Want Eisenberg is het enige geslaagde experiment van zijn groep, en laat zich niet zomaar meenemen. De film kent een heerlijke vaart en voelt ondanks dat het zich in een simpel miniem stadje afspeelt nergens ‘klein’. De film heeft daarnaast heel veel plezier met 1 enkel gegeven: wat als Jason Bourne zijn verleden niet meer weet op te rakelen omdat hij een wiet rokende slacker is? Dat principe wordt uitgebouwd tot het extreme door regisseur Nima Nourizadeh (Project X) en scriptschrijver Max Landis (Chronicle). Hoewel dat klinkt als een grapje dat voor 10 minuten leuk is -met alle weedjokes en comic-referenties- is American Ultra een stuk meer dan dat. Het is fantastische combat choreografie, het is intens licht- en kleurgebruik en het is vol overgave geacteerd. De chemie tussen Eisenberg en Stewart, die voor hun rollen uit hetzelfde vaatje tappen is aanstekelijk. En de gore… de gore en overdreven grove gevechten zijn zo over de top dat het idiosyncratisch wordt. Want Jesse Eisenberg heeft niet opeens de motoriek van een getrainde vechter. Of de kop van Tom Cruise. Of de lichaamstaal van Jean-Claude van Damme. Dat is hetgeen je inlevert als je Eisenberg cast als actieheld. Vooral in de climax, waar een buurtsupermarkt wordt gebruikt als achtergrond voor een all-out battle, is duidelijk hoe goofy Mike Howell is terwijl hij met allerhande lepels en soepblikken het CIA legertje een-voor-een uitschakelt.

De film kent een dubbel moraal op het einde, waarbij je opeens vóór de organisatie moet juichen waar je de hele film tegen bent geweest, en dat voelt wat makkelijk. Daarnaast hebben ze met henchman Walter Goggins (Laugher) een badguy gemaakt met een enkele shtick (een maniakaal aanhoudend gelach, hoe hard Jesse Eisenberg ook op hem inbeukt) die niet van deze tijd voelt. Verder is American Ultra een heerlijke film, net op het einde van het blockbuster seizoen, met een aanstekelijk acterende cast, fantastische vecht-sequenties en een schattig liefdesverhaal tussen Eisenberg en Stewart. Hoewel de box office cijfers misschien niet helemaal in het voordeel van American Ultra zullen vallen, wordt dit een zeker succes zodra vriendengroepen hem on-demand of op een DVD’tje vanaf de bank kunnen kijken.

American Ultra draait vanaf 27 augustus in de bioscoop.